Witajcie, zaczynam od nowa ten blog. Stwierdziłam, że poruszanie tematów, problemów, które są wielu osobom znane będzie bardziej korzystniejsze, niż wymyślanie pamiętnika.
Nie zależy mi na waszych komentarzach, ale możecie anonimowo wyrazić swoją opinię, dodać coś od siebie na dany temat lub poprostu zaproponować o czym mam napisać.
Dzisiaj zajmę się bulimią, anoreksją, promią oraz proaną.
Na początek - jakie są różnice?
Otóż to. Wiele osób nie wie z czym ma do czynienia.
Bulimia jest to choroba psychiczna, opierająca się na poczuciu bycia otyłą osobą. Osoba chorująca na bulimię, patrząc w lustro widzi grubą dziewczynę lub grubego chłopaka, chociaż naprawdę tak nie jest. Stając na wadze widzi wagę, która jest odpowiednia dla jej ciała, ale wmawia sobie, że to o wiele za dużo. Tak, bulimia dotyka także chłopaków. Bulimiczka najpierw głodzi się, ale ma na tyle słabą wolę, że nie wytrzymuje i zjada niesamowite ilości kalorycznego pokarmu. Następują wtedy wyrzuty sumienia i wymusza wymioty lub zażywa środki przeczyszczające, by oczyścić swój organizm.
Pro-mia to odmiana bulimii. Ma takie same objawy głodzenia się i obżarstwa, a następnie wyrzucania z siebie niepotrzebnego jedzenia na siłę. Różni się jednak tym, że nie jest chorobą psychiczną, a świadomym wyborem. Człowiek, który wybiera promię jako styl życia, wie dobrze co go czeka i na czym promia polega.
Anoreksja jest chorobą psychiczną, podobną do bulimii, natomiast tu nie następuje etap nadmiernego zjadania różnego rodzaju pokarmu. Anorektyk, lub anorektyczka, cały czas się głodzą, wcale nie jedzą.
Pro-ana polega na tym samym, co promia. Jest świadomym wyborem człowieka. Jest odmianą anoreksji.
Jakie są efekty?
Wszystko, co opisałam powyżej ma takie same efekty:
- wychudzone ciało,
- osłabiona odporność,
- wypadanie włosów i obumieranie niektórych narządów (ponieważ nie są dostarczane składniki, potrzebne organizmowi do życia)
- w najgorszym wypadku ŚMIERĆ.
Jak pomóc?
W przypadku anoreksji i bulimii należy udać się do psychologa, ponieważ są to choroby psychiczne.
Co do pro-mii i pro-any - jest to świadomy wybór życiowy, więc tylko my sami możemy sobie pomóc, zmieniając styl życia. Oraz przy pomocy lekarza, który będzie nadzorował stan ciała, oraz pilnował naszego zdrowia - to w obu przypadkach, nie ważne czy to choroba psychiczna, czy nasz wybór.
Jak się zachowywać?
Bulimia, anoreksja.
NIE WOLNO wyzywać takich osób, ani kpić z nich. Nie można też zmuszać takich do jedzenia, czy czegokolwiek, co wydaje nam się jedynym rozwiązaniem.
Z osobami chorymi psychicznie należy obchodzić się ostrożnie i spokojnie. Nie można im nic narzucać ani zmuszać do niczego. Taka osoba jest "pod ochroną", tzn. tak jak opisałam wcześniej - trzeba się zachowywać ostrożnie i spokojnie.
Nie można wmawiać, że dana osoba jest poprostu głupia, bo uważa siebie za grubasa, bo to jest najgorsze. Wtedy dany człowiek ma coraz mniejsze poczucie własnej wartości i coraz bardziej zatacza się w świat choroby.
NALEŻY pokazywać, że dana osoba ma w nas wsparcie, że troszczymy się o nią i nie chcemy, by coś jej się stało.
Ale jak wspomniałam - nic na siłę.
W stosunku do promii i proany - skoro jest to świadomy wybór człowieka, należy poprostu pokazywać, że źle wybrał styl życia, ale też pokazywać również to, że się troszczymy i może na nas zawsze liczyć.
--------------------------------------------------------------------
Myślę, że to wszystko na ten temat... Uwagi, opinie, jakieś dodatkowe informacje, lub poprostu następny problem do opisania, proszę pisać w komentarzach. Dziękuję.
xoxo,
